wie?

Wie?
Wie kan mijn helpen?
Wie gaat mij helpen?
Wie wil mij helpen?
Ik kijk naar buiten toe.
Het raam is beslagen door het koude weer, en mijn adem die er al verschillende minuten tegenaan komt.
Wie?
Ik heb niemand.
Nu zelfs tom niet meer.
Door het raam zie ik twee bruine ogen verschijnen.
Ik draai me om, maar zie dat het tom niet is.
Die is er niet.
Als ik me terug draai naar het raam, zie ik dat het mijn eigen ogen waren.
Eigen…
Zijn mijn ogen nog wel van mij?
Zijn ze niet van die mislukte popartiest geworden, die altijd vrolijk is, en zijn haren zo draagt dat hij niet eens recht door de deur kan?
Jawel.
Daar zijn ze van.
Bill Kaulitz is van een zanger.
Een slechte zanger.
Maar het kan me niks schelen.
Er rolt een traan over mijn wang.
Het kan me wel wat schelen.
Ik moet mezelf niet de hele tijd voorliegen!
Ik probeer naar buiten te kijken, maar het lukt niet meer.
Mijn energie is op. Het gaat gewoon niet verder.
Dan val ik weg.
Met mijn hoofd in het bloed wat nog in een klein stroompje uit mijn polsen vloeit.
Wie?
Wie was ik?
Wie ga ik zijn?